Wszystkie produkty
Porady
Przewody jednożyłowe stosowane do tworzenia przejrzystych wiązek kablowych oraz do rozbudowy i modernizacji instalacji elektrycznych wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Sprawdź ofertę przewodów jednożyłowych, nieizolowanych drutów miedzianych i emaliowanych do szerokiego zastosowania.
Bez wątpienia stanowią one podstawę niemal każdego rozwiązania elektrotechnicznego. Pojedyncze przewody, druty i żyły przesyłają energię elektryczną - a tym samym prąd do działania systemów elektrycznych lub w postaci sygnałów do komunikacji elektronicznej. Aby było to możliwie bezstratne i wolne od błędów, komponenty te muszą spełniać określone wymagania w zależności od obszaru zastosowania. W tym przewodniku zapoznamy Cię z najważniejszymi kryteriami.
Termin przewody jednożyłowe odnosi się do kabla lub żyły, która transportuje tylko jedną formę prądu, na przykład jako zewnętrzny przewodnik w sieci prądu przemiennego lub jako żyła dla prądu z ujemnego bieguna akumulatora. W praktyce przewody jednożyłowe są rzadko spotykane; zwykle występują razem z jednym lub kilkoma innymi pojedynczymi kablami, z których każdy jest oddzielnie izolowany i zazwyczaj montowany pod postacią kabla ze wspólną izolacją zewnętrzną.
Znanym kablem jest na przykład kabel zasilający do urządzeń elektrycznych. Transportuje on prąd zmienny z gniazdka do podłączonego odbiornika. Pod powłoką znajdują się dwa lub trzy izolowane przewody, w zależności od tego, czy obudowa urządzenia jest wykonana z tworzywa sztucznego czy metalu. Oprócz przewodu zewnętrznego i neutralnego, metalowe obudowy wymagają również przewodu ochronnego, który bezpiecznie odprowadza prądy szczątkowe do ziemi.
Klasycznym materiałem na przewody elektryczne jest miedź, która w niektórych przypadkach jest stopowana z aluminium lub srebrem, a także może być pokryta cyną. Miedź jest bardzo dobrym przewodnikiem elektrycznym, łatwym do lutowania i w 100% nadającym się do recyklingu bez utraty jakości.
Ogólnie rzecz biorąc, przewody można podzielić na dwie grupy: Drut lity i drut pleciony. Drut lity jest sztywny i może być zginany łatwiej lub trudniej w zależności od jego grubości, ale lepiej przewodzi prąd. Z drugiej strony, skrętka składa się z wielu cienkich drutów, które są ze sobą splecione i bardzo elastyczne. Skrętka jest mniej podatna na złamania i dlatego nadaje się do kabli, które są często zginane, takich jak kable zasilające i przewody testowe. Przewody pełne są zwykle używane do stałych instalacji kablowych, takich jak w budynkach lub w rozległej dystrybucji energii.
Zasadniczo, im cieńszy jest pojedynczy przewód, tym większy jest jego opór elektryczny. Gruby drut ma zatem niższą rezystancję niż cienki wykonany z tego samego materiału.
Rezystancja przewodu może jednak zmieniać się proporcjonalnie do temperatury lub długości przewodu.
Dwa terminy średnica i przekrój są powszechnie używane do pomiaru rozmiaru drutu. Terminy te nigdy nie powinny być mylone: średnica jest miarą długości, przekrój jest miarą powierzchni.
W związku z tym używa się terminów milimetr i milimetr kwadratowy. Na przykład, często stosowany kabel rdzeniowy o przekroju 2,50 milimetra kwadratowego ma średnicę zaledwie 1,78 milimetra.
Przewody zasilające
Jak już wspomniano, kabel składa się z grupy izolowanych pojedynczych przewodów otoczonych osłoną. Typowy kabel zasilający z przewodem ochronnym ma zewnętrzny przewód pod napięciem, przewód neutralny i przewód do uziemienia. W zakresie niskiego napięcia kable zasilające są dostępne na metry z różnymi przekrojami.
Kabel taśmowy
Składają się one z szeregu pojedynczych przewodów połączonych obok siebie w formie taśmy. Kable taśmowe są często używane do instalacji podtynkowych kabli zasilających.
Kabel koncentryczny
Kable koncentryczne zawierają izolowaną żyłę środkową wykonaną z litego drutu, która jest otoczona plecionym ekranem z wytrzymałej powłoki zewnętrznej. Ten typ kabla przesyła sygnały elektryczne o wysokiej częstotliwości przy niskich stratach. Typowym zastosowaniem jest transmisja sygnałów telewizyjnych.
Drut nawojowy
Przewód nawojowy to drut miedziany z emaliowaną warstwą izolacji. Dzięki takiemu pokryciu można nawinąć kilka warstw drutu bez powodowania zwarcia. Zwinięty w cewkę i pod napięciem generuje pole elektromagnetyczne. Drut nawojowy jest często używany w transformatorach, cewkach dławikowych, silnikach, elektromagnesach, cewkach Tesli i innych zastosowaniach, które generują pole elektromagnetyczne za pomocą cewek.
Przewód dzwonkowy
Przewód dzwonkowy to klasyczny przewód masywny. Swoją nazwę zawdzięcza zastosowaniu jako linia zasilająca dzwonki do drzwi. Zazwyczaj składa się z pojedynczej żyły miedzianej, a jego przekrój poprzeczny jest zwykle mniejszy niż 0,15 milimetra kwadratowego.
Pod względem zastosowań linki już dawno prześcignęły przewody jednożyłowe. Przynajmniej w zakresie niskonapięciowym. Ponieważ linki składają się z wielu cienkich pojedynczych drutów – czasami z kilkuset – są bardzo elastyczne i w dużej mierze odporne na pęknięcia. Linki znajdują zastosowanie zarówno w zasilaniu, jak i w postaci linek nisko- i wysokoczęstotliwościowych do przesyłania sygnałów.
Kabel sieciowy
Struktura jako elastyczna linka zapewnia oszczędność miejsca i łatwą obsługę w przypadku kabli sieciowych. Linki można łatwo zginać, a po zwinięciu w spiralę służą jako kable sieciowe, na przykład w elektrycznych golarkach lub suszarkach do włosów. W zasilaczach wtykowych skrętka przesyła zasilanie do urządzeń elektronicznych, które jest redukowane do niskiego napięcia stałego.
Przewody pomiarowe
Przewody licznych urządzeń do pomiarów elektrycznych i elektronicznych są zwykle projektowane jako jednożyłowe skrętki z odpowiednimi elementami wtykowymi. Jeśli sygnały o wysokiej częstotliwości mają być również rejestrowane na przykład za pomocą oscyloskopu, żyły są również ekranowane przed polami zakłócającymi.
Przewody przełączające
Niskie prądy mogą być również przewodzone przez przewody linkowe w technologii obwodowej. Jednak ze względu na większą powierzchnię w porównaniu do przewodów litych i związany z tym efekt płaszcza, rezystancja jest większa. Podczas korzystania z przewodów skręcanych ważne jest, aby upewnić się, że są one połączone za pomocą tulejek końcowych do połączeń śrubowych lub zaciskowych. W przeciwnym razie pojedyncze, cienkie przewody mogą zbytnio się rozchodzić i pogorszyć styk. Z drugiej strony, lutowanie jest dość proste, jeśli końcówka skrętki jest lekko zwinięta.
Najważniejsze skróty dla pojedynczych przewodów, drutów i skrętek stosowane są w całej Europie:
SPOFC
Miedź posrebrzana i beztlenowa w tych kablach jest często stosowana w przewodach głośnikowych. Eksperci nie są jednak zgodni co do tego, czy miedź ta faktycznie poprawia jakość reprodukcji dźwięku.
Yv
Klasyczny przewód łączeniowy z ocynowaną żyłą miedzianą i izolacją rdzenia z PVC zgodnie z DIN VDE 0812. Generalnie stosowany jako kabel przyłączeniowy w systemach telekomunikacyjnych do transmisji sygnałów.
CCA
Skrót ten pochodzi od Copper Clad Aluminium. Oznacza on aluminium pokryte miedzią. Chociaż kable CCA są znacznie tańsze od kabli miedzianych, gorzej przewodzą prąd. Przekrój powinien być zatem około 1,6 razy większy.
LiFY
Pod tym skrótem dostępne są typowe przewody skrętkowe do kabli połączeniowych i sterujących w zakresie niskiego napięcia; powłoka jest zwykle wykonana z PVC. Przewody zasilające z tym oznaczeniem są trudnopalne do maksymalnej temperatury 70 stopni Celsjusza. Najczęściej są stosowane w sprzęcie telekomunikacyjnym i podzespołach elektronicznych. Dostępne są również dla niższych temperatur pod oznaczeniem LiY.
PTFE
Skrót ten oznacza politetrafluoroetylen, znany pod nazwą handlową Teflon. Ten materiał izolacyjny jest odporny na rozpuszczalniki i temperatury do 260 stopni Celsjusza.
SiF/GL
To przewód z izolacją silikonową i oplotem z włókna szklanego dla zewnętrznego wzmocnienia mechanicznego. Takie kable można znaleźć na przykład w oświetleniu oraz w szafach rozdzielczych i rozdzielnicach.